O książce: 2006 / Pan przykazał nam, aby ze względu na to nie czynić modlitw, jałmużny, postów i innych dobrych uczynków wobec ludzi jest obłudnym szukaniem od nich chwały. Nasz niebiański Ojciec, „który jest w ukryciu... i widzi w ukryciu” (Mt 6,1-18), nie lubi takich czynów. I nie tylko przykazanie Boże nakazuje nam ukrywać swoje życie wewnętrzne przed wścibskimi oczami, ale także zwykły instynkt duchowy, jako swego rodzaju „imperatyw kategoryczny”, zabrania naruszania tajemnicy duszy stojącej przed Bogiem. Modlitwa pokuty przed Najwyższym jest najbardziej intymnym miejscem naszego ducha. Stąd chęć ukrycia się gdzieś pod ziemią, aby nikt Cię nie widział, nikt nie słyszał, aby wszystko pozostało tylko pomiędzy Bogiem a duszą. W tej książce skupiam się na opisaniu niektórych zesłanych mi przeżyć. Jednak równolegle z tym uważam za ważne wspomnieć, że cały przebieg mojego życia w Bogu doprowadził mnie do przekonania, że ​​wszelkie odchylenia naszej świadomości mentalnej od prawidłowego zrozumienia Objawienia nieuchronnie znajdą odzwierciedlenie w życiu codziennym. Innymi słowy: prawdziwie sprawiedliwe życie uwarunkowane jest właściwymi koncepcjami Boga – Trójcy Świętej, więc z ufnością zawierzam każdemu czytelnikowi, mając nadzieję, że będzie skłonny pamiętać o mnie w swoich modlitwach do naszego Ojca, który jest w nas. niebo.